Van Montalcino naar Castell'Azzara

25 juni 2014 Montalcino - Castell'Azzara 63 km (2192 km)

Ik heb heerlijk geslapen, maar word met hoofdpijn wakker. Ik had even een raampje open moeten laten. Het ontbijt wordt in de bijbehorende Osteria geserveerd ergens onderin het dorp. Het is wel de moeite waard met heerlijke cruesli en yoghurt, kaas, ham en hardgekookte eieren. Maar zo heb ik de eerste klim er al op zitten voordat ik überhaupt op de fiets stap. De lucht ziet er dreigend uit, precies aan de kant waar ik heen moet. Het is vandaag ook een stukje frisser. Lekker, want het wordt een zware klimdag. En ik heb er al twee in de benen. Ik heb er ook even geen zin in vandaag. Maar uiteindelijk gaat het eigenlijk prima. Ik mag beginnen met een afdaling. Ik merk dan al dat ik flinke tegenwind heb en dat zal de hele dag zo blijven. Hoewel de weg soms ook in de luwte van heuvel of bomen ligt. Later heb ik nog een keer een steilere afdaling waar je bij de bochten echt uit moet kijken, want soms krijg je opeens een enorme windvlaag van opzij en word je bijna van je fiets geblazen. Nou is de weg ook niet altijd even goed, dus je moet sowieso goed opletten bij het dalen. Na een uurtje kom ik een Nederlands stel tegen die ik gisteren ook even had gesproken. We kletsen even, maar fietsen in ons eigen tempo naar boven. In Seggiano vind ik dat ik wel een drankje heb verdiend. Niet veel later komt het stel (namen nog onbekend) erbij zitten en kletsen we wat. Het valt me een beetje tegen hoeveel ik vandaag moet klimmen en veel klimmetjes staan ook niet genoemd of zijn langer dan genoemd. Ik probeer maar niet teveel vooruit te kijken en het te nemen zoals het komt. En te genieten van het uitzicht. Telkens heb ik uitzicht op dorpjes die op een berg liggen en ik ben blij dat ze niet allemaal op de route liggen. Het is hier heel groen. De hellingen zijn vaak begroeid met bomen. De berm vaak ook, wat regelmatig het uitzicht wegneemt. Maar dan zijn er wel weer mooie bermbloemen. Als ik na Castel del Piano een paar kilometer drukke weg heb, geniet ik daarna ook weer des te meer van de rust. En van het feit dat het nog niet regent. Sterker nog, ik heb de meeste tijd in de zon gefietst. In Santa Fiora maak ik bouillon, thee en smeer ik boterhammetjes op een bankje. Het is een simpel plat bankje zonder rugleuning en uitermate geschikt voor een dutje. Ik lig er heerlijk 20 minuten en zak echt even weg. Daarna loop ik een rondje en eet een ijsje. Voor Castell'Azzara heb ik nog een mooie afdaling en een lange klim en dan 10 km op en af, maar heel goed te doen vergelijken bij alles ervoor. Een paar kilometer voor ik er ben, gaat het dan toch echt regenen. En niet zo'n beetje. Ik denk drie keer dat het ophoudt, maar helaas. Ik blijf wel aardig droog, wissel alleen de eerste boom in voor een grotere. Na 20 minuten kan ik weer verder. De camping in Castell'Azzara ligt 3,5 km van de route. Met uiteraard een steile en lange klim. En in de richting van nog meer donkere wolken. Ik fiets gewoon de wolken in. Het weggetje is slecht en erg stil en de donkere wolken maken het een beetje spannend. Maar het is wel prachtig. Ik maak wat foto's. Ook van een paar schapen die prompt allemaal naar me toe komen. De boer komt er net aan en ik leg uit dat ze naar me toe kwamen toen ik een foto maakte, want hij kijkt wat bezorgd. Hij is opgelucht, blijkbaar vertonen de schapen hetzelfde gedrag als er een wolf in de buurt is. De camping is bij een agriturismo en ik laat me verleiden. Ik neem een kamer met diner en ontbijt. Prompt begint het opnieuw te regenen. Niet lang en daarna klaart het echt wel op, maar ik zie het toch als een goed teken. Ik maak maar eens een wandeling. Dan kan ik ook even zien hoe ik morgen moet fietsen, want dat heeft hij uitgelegd. Er staan een paar tipi's voor kinderen die hier op een soort paardrijkamp zijn. Ze zijn nog met een klein groepje aan het rijden in de bak. Die ligt prachtig. Het is hier sowieso prachtig, een heel bijzondere overnachtingsplek. Het weggetje dat ik morgen moet nemen, ziet er niet al te best uit, maar dat was de weg hiernaartoe ook niet. Om half negen mogen we aan tafel. Een Oostenrijkse en Duitse vrouw zijn blij met me, want de rest spreekt liefst Italiaans. Het eten is heerlijk. Ik eet vooral veel groente, maar de saltimbocca is ook heerlijk. De rest is hier om paard te rijden en zij kijken de foto's van vandaag terug. Ik ga lekker op tijd naar bed.